“Welke achternaam krijgt jullie kind?”

In Nederland mogen ouders niet hun pasgeboren kindje een dubbele achternaam geven. Hierdoor moet er altijd een keuze gemaakt worden tussen de achternaam van de moeder en die van de partner.

Wij zijn van mening dat een kind voortkomt uit de liefde tussen twee partners en dat beide partners dus ook evenveel recht hebben om een achternaam aan hun kind mee te geven.

Hiervoor is een aanpassing in het Nederlandse naamrecht nodig. Nederland loopt hierin sterk achter op de landen om ons heen! In landen als België, Noorwegen, Engeland, Frankrijk en Spanje kunnen ouders hun kindje reeds een dubbele achternaam geven. Hoog tijd dus voor een inhaalslag! Teken daarom nu de petitie en deel deze met zoveel mogelijk familie, vrienden en kennissen zodat we de politiek onder druk kunnen zetten hier werk van te maken!

Alvast bedankt voor je steun!

Teken de petitie!

Landen om ons heen

Zie per land wat daar wel mogelijk is met achternamen.

Landcode (ISO 3166) Land Toegestaan? Uitleg
528 Nederland Aangenomen 29 januari is hiervoor een motie aangenomen door de Tweede Kamer om dit mogelijk te gaan maken. We volgen dit op de voet! Teken de petitie!
056 België Ja Zover bij ons bekend is België het land waar het doorgeven van een dubbele achternaam het meest recent mogelijk is gemaakt. Sinds 1 januari 2017 hebben ouders de keuze om de achternaam van de ene ouder, die van de andere ouder of de achternamen van beide ouders (in volgorde naar keuze) door te geven. Wanneer ouders er niet uitkomen krijgt het kind automatisch een dubbele achternaam. Heeft een van de ouders al een dubbele achternaam dan moet hij/zij kiezen welke achternaam hij/zij wilt doorgeven aan het kind.
100 Bulgarije Gedeeltelijk Een kind in Bulgarije krijgt zoals in meer Slavische landen drie namen: de eigennaam, de vadersnaam en een achternaam. De vadersnaam is afgeleid van de voornaam van de vader, deze wordt over het algemeen in het dagelijks leven niet of nauwelijks gebruikt. Zover bekend kan die ‘vadersnaam’ niet gebaseerd worden op de voornaam van de moeder wanneer de vader bekend is. De achternaam is in principe de achternaam van de vader (als bekend). Bij een huwelijk is het wel mogelijk dat de man de achternaam van de vrouw aanneemt of aan zijn naam toevoegt. Omdat die familienaam wordt doorgegeven aan het kind, kan daarmee een dubbele achternaam worden doorgegeven.[1][2]
124 Canada Ja In Canada mogen kinderen tot twee achternamen krijgen van de vader en/of moeder.
208 Denemarken Ja Bij de naamkeuze voor het kind genieten ouders in Denemarken een grote vrijheid. Daarmee heeft de wetgever willen aangeven, dat het geven en wijzigen van de naam primair een privé-aangelegenheid is. De achternaam van beide ouders kan, verbonden met een koppelteken, aan het kind worden gegeven. Mochten de ouders er niet uitkomen dan krijgen kinderen de voornaam van hun moeder met uitgang -son of -datter, als achternaam (bv de zoon van Helga krijgt de achternaam Helgason)
276 Duitsland Nee Duitsland tracht, uit meer dan twee afzonderlijke namen bestaande achternamen zo veel mogelijk te voorkomen. Bij de geboorte van een kind dienen de ouders dan ook te kiezen tussen de achternaam van de vader of die van de moeder.
233 Estland Nee Het is toegestaan om een dubbele achternaam aan te vragen in Estland. Het doorgeven van de achternamen van beide ouders is echter expliciet niet toegestaan.
246 Finland Nee Het Finse systeem lijkt op het Nederlandse. Het eerste kind mag maximaal één achternaam krijgen, of die van de moeder of die van de (erkende) vader. Daaropvolgende kinderen van dezelfde ouders moeten dezelfde achternaam krijgen.
250 Frankrijk Ja In Frankrijk hebben ouders vier keuzes bij het geven van een achternaam aan hun kind: de achternaam van de ene ouder, die van de andere ouder of beide achternamen samen in een bepaalde volgorde, verbonden met een dubbel koppelteken. Indien een of beide ouders een dubbele geslachtsnaam draagt, kan slechts één naam aan het kind worden doorgegeven. Dit om te lange achternamen te voorkomen.
300 Griekenland Ja Na het beëindigen van de dictatorschap in Griekenland zijn er eind jaren 70 en begin jaren 80 een flink aantal progressieve maatregelen ingevoerd waaronder het mogelijk maken van een dubbele achternaam. [1]
348 Hongarije Ja In Hongarije worden familienamen voor de eigennaam gezet in plaats van erachter. Sinds 2004 is het mogelijk om een kind een dubbele familienaam te geven gescheiden door een streepje. Dan moeten wel beide ouders in ieder geval een deel van hun eigen achternaam behouden hebben.[1]
352 IJsland Ja In tegenstelling tot andere Europese landen krijgen kinderen in IJsland geen familienaam maar een patroniem of matroniem. Dat wil zeggen dat de achternaam een afgeleide is van de voornaam van een van de ouders. Het is ook toegestaan om een kind een dubbele achternaam te geven: één namens iedere ouder.
380 Italië Gedeeltelijk Een uitspraak van het Constitutioneel Hof van Italië heeft in 2016 vastgesteld dat het verbod op het doorgeven van de achternamen van beide ouders in gaat tegen het grondwettelijk recht van het kind op een eigen persoonlijke identiteit, en het grondwettelijk recht op gelijkwaardigheid van de ouders. Hierdoor is het mogelijk gemaakt om de achternaam van de moeder door te geven achter deze van de vader op het moment van geboorte of adoptie. [1]
191 Kroatië Ja In Kroatië kunnen kinderen één of beide achternamen van de ouders krijgen, met een spatie of koppelteken ertussen. Dit kan gewijzigd worden door de ouders tot 18 jaar, vanaf 10 jaar is er toestemming van het kind nodig.
428 Letland Nee Een kind kan alleen de achternaam van één van de ouders krijgen. [1]
440 Litouwen Nee Een kind kan alleen de achternaam van één van de ouders krijgen. [1]
442 Luxemburg Ja Sinds 2006 zijn ouders in het Groothertogdom Luxemburg vrij om de familienaam van hun kind te kiezen. Alle kinderen van een stel moeten net als in Nederland wel dezelfde achternaam krijgen. [1]
040 Oostenrijk Ja In Oostenrijk mogen maximaal twee achternamen aan een kind worden door gegeven. [1]
372 Ierland Ja Het is toegestaan om de achternaam van één van de ouders door te geven of allebei.
578 Noorwegen Ja Het Noorse naamrecht werd zeer sterk geliberaliseerd in 2002 en geeft personen zeer veel vrijheid bij het kiezen van een naam voor hun kind alsmede ten aanzien van het wijzigen van namen. Het geven van een dubbele achternaam behoort tot de opties. Achtergrond hiervan is de gelijke behandeling van mannen en vrouwen. Door het kiezen van een dubbele geslachtsnaam voor het kind hoeft geen van beide ouders te wijken voor de ander bij het doorgeven van een hun achternaam aan het kind.
804 Oekraïne Ja In Oekraïne is het toegestaan om een kind een dubbele achternaam te geven, dit kan als er een dubbele achternaam is besloten bij het huwelijk of een gecombineerde achternaam als er geen gemeenschappelijke familienaam is. [145].
616 Polen Ja Het kind krijgt bij een huwelijk de familienaam die daarbij is vastgesteld. Dit kan een gecombineerde achternaam zijn. Als de ouders niet getrouwd zijn en er geen keuze wordt gemaakt krijgt het kind de achternamen van beide ouders.
620 Portugal Ja Het Portugese naamrecht is vrij flexibel. Volgens de wet moet een kind minstens één achternaam krijgen van de ouders. Het is toegestaan om een kind tot wel vier achternamen door te geven.
642 Roemenië Ja Het is in Roemenië toegestaan om een kind de achternamen van de ouders te geven.[1]
643 Rusland Ja Het is sinds 2017 mogelijk om in Rusland een kind een dubbele achternaam te geven. [1]
724 Spanje Ja Spanjaarden hebben van oudsher een dubbele achternaam. Als beide ouders bekend zijn krijgt het kind als achternaam het eerste gedeelte van de dubbele achternaam van de vader en het eerste gedeelte van de dubbele geslachtsnaam van de moeder. Hoe wordt omgegaan met stellen van dezelfde sekse is ons onbekend.
203 Tsjechië Ja In Tsjechië moet er bij een huwelijk een achternaam worden vastgelegd voor mogelijk nageslacht. Dit kan ook een dubbele achternaam zijn. Buiten een huwelijk is het ook mogelijk een dubbele achternaam door te geven. [1][2]
826 Verenigd Koninkrijk Ja Het Engelse recht is traditioneel uiterst liberaal. Zowel bij de naamstoekenning aan kinderen als met betrekking tot de naamswijziging kan bijna alles. Ouders hebben dan ook de vrijheid om een dubbele achternaam te geven aan hun kind. Het naamrecht is zelfs zo liberaal dat een geheel nieuwe naam ook tot de opties behoort.
840 Verenigde Staten Ja Wetgeving over naamgeving is zeer vrij, sommige staten hebben alleen beperkingen qua het aantal tekens dat is toegestaan en welke tekens er mogen worden gebruikt (geen pictogrammen, diakritische tekens, enz.)..
752 Zweden Gedeeltelijk Striktgenomen bestaat in Zweden niet de mogelijkheid een dubbele achternaam aan het kind te geven; de ouders dienen te kiezen tussen de achternaam van de ene ouder of van de andere ouder. Het Zweedse naamrecht kent naast voornamen en achternamen ook tussennamen (vergelijkbaar met aangetrouwde achternaam in Nederland). Zweedse ouders kunnen er hierdoor voor kiezen de achternaam van de ene ouder door te geven als achternaam en de achternaam van de andere ouder als tussennaam
756 Zwitserland Nee Wanneer in Zwitserland twee mensen met elkaar trouwen, kiezen ze de achternaam van een van de ouders als huwelijksnaam. Bij de geboorte van het kind krijgt het deze huwelijksnaam als achternaam. Wanneer het kind buiten het huwelijk wordt geboren moeten de ouders kiezen de achternaam van de ene ouder of die van de andere ouder door te geven.